Uit de ziektewet. Dansen. Normaal leven, dat was het doel van Karlijn van Gageldonk toen ze met haar chronische rugklachten bij Het Rughuis haar behandeling startte.
“Drie jaar loop ik al van fysio naar acupuncturist en chiropractor. Het wordt er niet beter op”, zeg ik tegen de behandelaar. Ik zit voor mijn intake bij Het Rughuis. Op dat moment kan ik niet langer dan een half uur zitten, dan is de pijn ondraaglijk. “Bij Het Rughuis gaan we ervan uit dat jij de oplossing hebt, die ligt niet bij externe behandelaren”, zegt de psycholoog van Het Rughuis. Gapend kijk ik hem aan. Ikzelf, de oplossing? Hoe dan?
Op dat moment bepaalt de rugpijn mijn hele leven. De hele dag staat in het teken van pijn. Mijn grote passie, schrijven en content maken, kan ik niet uitvoeren omdat ik amper kan zitten. Dus zit ik in de ziektewet. Het beïnvloedt mijn sociale leven, ik moet altijd incalculeren dat ik ergens kan staan. De behandelaren die ik afloop bieden geen lange termijn oplossing. Mijn huis ligt vol met allerlei attributen, waardoor mijn vriend gekscherend zegt dat ik zelf een fysiopraktijk kan beginnen.
Een verademing
Een paar weken voor die afspraak stuurde de huisarts me, na onderzoeken die niets uitwezen, uiteindelijk naar Het Rughuis. Op dat moment had ik links en rechts al wat opgevangen over hoe chronische pijn werkt, waardoor de visie van Het Rughuis op chronische pijn niet als een verrassing, maar eerder als een verademing kwam.
“Wat is je doel?” vraagt diezelfde behandelaar in het gesprek. “Pijnvrij worden. Weer kunnen schrijven en content maken. Uit de ziektewet. Dansen. Normaal leven.” De behandelaar glimlacht. “Pijnvrij kunnen we niet garanderen, dat kan in principe geen enkele behandelaar. Wat we wel kunnen is jou leren hoe om te gaan met de rugpijn en leren hoe je daar zelf iets aan kan doen.”
Na allerlei loze beloften, is die belofte zowel verfrissend, als angstaanjagend. Het drukt meteen op mijn grootste angst dat ik met mijn 37 jaar nooit meer van de pijn afkom. Dat ik niet meer kan doen waar ik nagenoeg mijn hele leven naartoe werkte. Maar de gedachte dat ik het zelf kan oplossen, haalt me over om de behandeling te starten.
Stressgerelateerd
Wat in de komende maanden volgt is een traject dat life changing is. Samen met een team van jonge, betrokken mensen werk ik aan mijn doelen. Twee tot drie keer per week ga ik naar Het Rughuis om met meerdere psychologen te praten.
Die gesprekken gaan onder andere over mijn overtuigingen en gedrag rond pijn. Al snel blijkt dat het voor mij gaat over grenzen stellen, mijn lijf voor het doel zetten in plaats van andersom en luisteren naar wat mijn lijf te vertellen heeft en daar ook naar handelen.
Tijdens de sessies gebeurt er van alles. Ik lach en ik huil. Voel wanhoop en hoop. Ga van spanning naar ontspanning en leer lagen van mezelf kennen die ik nooit eerder (durfde) zien. Het is intensief, zonder dat het teveel is. Mede door de betrokkenheid van het behandelteam.
Patronen doorbreken
De uitdaging lag voor mij in het doorbreken van patronen. Ook mijn directe kring werd daarom betrokken in de behandelingen. Het leidde tot heel open gesprekken met mijn vriend en moeder, waar ik nu nog de vruchten van pluk. Ik durf beter grenzen aan te geven en mijn gevoelens uit te spreken.
Naast (en door) de gesprekken met behandelaren, leer ik langzaam mijn lichaam weer te vertrouwen. Ik leer hoe chronische pijn werkt en de invloed van stress op mijn zenuwstelsel. Het belang van ontspannen en luisteren naar mijn lichaam.
“Dat ikzelf invloed had op de pijn en dat de oplossing in mijzelf zat, was iets wat ik elders nog niet eerder had gehoord.”
Karlijn van Gageldonk
Na ruim vier maanden is het einde van het behandelprogramma in zicht. Nu moet ik het echt zelf gaan doen. De rugpijn is op dat moment aanzienlijk minder, maar zeker nog niet weg. Mijn lijf is nog niet helemaal ontspannen, maar ik heb weer plezier in het leven.
Belangrijker nog: ik schrijf weer en kan weer langer zitten en dus werken. Na een gesprek met een van de behandelaren besluit ik om voor mezelf te beginnen, zodat ik mijn eigen plan kan trekken én mijn boterham kan verdienen met wat ik het liefste doe. Zonder inmenging van een werkgever die richting bepaald hoe dat eruitziet.
Het blijkt een gouden greep
Nu, ruim een jaar nadat ik de behandelingen startte gaat het goed met me. Mijn leven staat niet meer in het teken van pijn. Ik werk fulltime als copywriter en content strateeg. Ik help ondernemers om social media in te zetten voor hun bedrijf en creëer content in opdracht van bedrijven. Ik dans twee keer in de week en doe dagelijks yoga. Zitten is geen probleem meer.
Alleen op dagen dat ik niet goed naar mijn lijf luister – en in mijn oude patroon terugval – en te veel stress heb, speelt de oude pijn op. Maar zo erg als het was in de drie jaar voor de behandelingen, is en zal het niet meer worden.
Ik kan nu weer doen waar ik gelukkig van word
Ik weet nu wat ik moet doen, en ben er op tijd bij. Ik kijk met een goed gevoel terug op de behandelingen. Geen dag voelde als een moetje, noch ging ik met tegenzin. Ik denk met veel liefde aan mijn behandelaren, stuk voor stuk zijn het warme mensen die naast betrokken ook buitengewoon professioneel zijn.
Zonder Het Rughuis had ik nooit kunnen staan waar ik nu ben. Een gepassioneerd ondernemer die weer kan doen waar ze gelukkig van wordt. En nagenoeg pijnvrij door het leven gaat.
